Kosmos to źródło nieustającej inspiracji dla wielu twórców. Jedni wysyłają człowieka do jego eksploracji w poszukiwaniu miejsca do życia, lub cywilizacji pozaziemskich inni sprowadzają kosmitów na ziemie. Szczególnie ten temat upodobali sobie twórcy kina eksplorując go na różne sposoby. Podejmują go w sposób humorystyczny, lub pesymistyczny, ale przeważnie ukazując kosmitów, jako najeźdźców.
Tag: postapokalipsa
Zapowiedzi i nowości. Maj 2016 #1
Po dłuższej przerwie na bloga wracają książkowe „zapowiedzi i nowości”. Tym razem jednak będzie to przegląd większej ilości wydawnictw. Postaram się buszować po ich stronach i dzielić znaleziskami raz w tygodniu. Dzisiaj pierwsza porcja nowości. Zapraszam:) Czytaj dalej „Zapowiedzi i nowości. Maj 2016 #1”
Jay Bonansinga „The Walking Dead. Zejście”
Max Brooks „World War Z. Światowa wojna zombie w relacjach uczestników”
World War Z w planach czytelniczych miałem już od dawna. Bo jakże by inaczej jeśli człowiekowi oczy się świecą na widok książek postapokaliptycznych szczególnie takich, w których zombiaki rozłażą się po całym świecie siejąc spustoszenie. Trylogia Przeglądu Końca Świata Miry Grant rozłożyła mnie na łopatki i wysoko w moim rankingu postawiła poprzeczkę w tematyce zombie. Zombiaki jednak były tam tylko tłem dla ukazania rozgrywki między ludźmi i dramatycznych wydarzeń z grupą blogerów w roli głównej. W World War Z otrzymujemy inny rodzaj opowieści, przez co nawet nie będę porównywał obu i stwierdzę tylko, że tak jak uwielbiam PKŚ Miry Grant tak też uwielbiam World War Z i tylko żałuje, że tak długo to cudo przeleżało u mnie na regale.
Czytaj dalej „Max Brooks „World War Z. Światowa wojna zombie w relacjach uczestników””
Piotr Patykiewicz „Dopóki nie zgasną gwiazdy”
Kolejne pojawiające się książki postapokaliptyczne udowadniają, że temat ten jest bogatym źródłem inspiracji dla wielu twórców, którzy mają do opowiedzenia wiele niezwykłych historii. Jedną z nich jest niedawno wydana powieść Piotra Patykiewicza Dopóki nie zgasną gwiazdy. Pasjonująca opowieść, w której jednak nie będziemy świadkami próby przetrwania w świecie opanowanym krwiożerczymi żywymi trupami, czy zniszczonym wirusem lub nuklearnym atakiem. W Dopóki nie zgasną gwiazdy dawny świat żyje tylko w legendach i resztkach wygrzebanych z ruin przez złomiarzy.
Minęło bowiem wiele lat od czasu zagłady, a jedynym połączeniem z dawnymi czasami jest religia. Nastała zima. Ludzkie życie wróciło do pierwotnej formy i skupiło się na prostym osadniczym życiu myśliwych i zbieraczy. Nie za dużo jest tu do upolowania czy zbierania. W mroźnej rzeczywistości dostępne jest mięso fok, rzadko niedźwiedzia, a głównie szczurów, które są duże i niezwykle niebezpieczne. Upolowanie takiego stwora jest dla młodych chłopców pierwszy krokiem do tego by stać się mężczyzną.
Czytaj dalej „Piotr Patykiewicz „Dopóki nie zgasną gwiazdy””